lundi 14 septembre 2009

غزالة الصّحراء... غزالة الشّجرة


أهبط... ردّ بالك تزلق

حياتي كاملة نخالط في القطاطس...، نعرف كيفاش نطيح

أما انت ماكش قطّوسة... انت غزالة كيفنا...، و بلاصتك هوني، بحذانا، في الصّحراء

زيني هاذا الكلّ متاع صحاري؟ هاني خلّيتهالكم، توسّعوا فيها...

هي مازالت ما كمّلتش كلامها و يتكسّر بيها العرف... طاحت ما في عينها بلّة
حدّ ما حبّ يعطيها الدّم.....، ساعة و نصّ بعد، صاحب الأمانة هزّ أمانتو

حتّى قطّوس ما جاء للدفينة ...الغزلان ردّو عليها اللّحود في طرف الصّحراء و روّحوا

العام الأوّل قعدت أمّها ساعة ساعة تتفكّرها و تهبّط دمعة و الاّ ثنين.... و من بعد، حدّ ما عاد يتفكّر هاك الغزالة الّي.... طاحت من فوق الشّجرة



5 commentaires:

Daddou a dit…

méskina léghzéla :-( Kollha jorret él 9attous...
Elle a cru être aussi légère et agile que lui pour sauter d'une branche à une autre, quand bon lui semble... Mais la réalité la rattrapé, sa réalité... Elle s'est cassé le coup à force de regarder en haut, mnt elle est morte et le chat ne l'a même pas pleuré.

البرباش a dit…

دنيا كلبة، ما ثمة كان اليت هو اللي يترزي في عمرو

الله يرحمها

ولد بيرسا a dit…

@ Daddou:
elle n'a pas réalisé qu'elle était bcp plus belle dans son grand désert... elle s'est engouffrée entre les rameaux des arbres et elle y a laissé sa peau.

@ البرباش
ما يهزّوك كان امّاليك كيف تطيح... أما كيف تخلّيهم وقت الّي انت قادر...، حتّى امّاليك ينساوك

Anonyme a dit…

7assrét el mayét kén 3ala rahouuu !!!
***noor**

ولد بيرسا a dit…

@ Noor:
très bien dit... ;-)